അദീതി
നീയിന്നും ഒരു നോവായി
അവശേഷിക്കുന്നു
ഏതു മലയാളി മനസിലും
നിന്റെ ബാല്യം
തിളക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട
കണ്ണുകൾ
കവിൽതടത്തിലുടുർന്നിറങ്ങിയ
കണ്ണീർ
ഇന്നെന്റെ ഹൃദയത്തെ
ചുട്ടു പൊള്ളിക്കുന്നു.
സംവൽസരങ്ങൽകിപ്പുറം
അന്ധത
മർത്യനെ കീഴടക്കുംപ്പോൾ
ഒരു പാട് പൂമൊട്ടുകൾ
വിടരും മുൻപേ
മന്നിലലിയുന്നു
അദിതിയും സൽവയും
ഇന്നു വെറും ഓർമ്മയെങ്കിൽ
ഷെഫീക്ക്
സ്വന്തം ജീവനായി
പടച്ചട്ടയണിഞ്ഞിരിക്കുന്നു .
ഇനി അവശേഷിക്കുന്ന
പ്രതീക്ഷയുടെ
പുൽനാമ്പുകളെങ്കിലും
ചവിട്ടി മെതിക്കപ്പെടാതിരിക്കട്ടെ
അതിദിയും സൽവയും
പുനർജനിക്കാതിരിക്കട്ടെ .
No comments:
Post a Comment